Białaczka

Termin schorzenia odnosi się do białego koloru mankietu leukocytów, powstałego nad warstwą erytrocytów po odwirowaniu krwi chorych. Zjawisko to jest spowodowane bardzo dużą zawartością leukocytów we krwi.

Białaczka to układowe, uogólnione i autonomiczne namnażanie jednego typu leukocytów. Złośliwa ekspansja jednego klonu komórkowego prowadzi do jego uogólnionego rozprzestrzeniania się w wytwarzającym krew szpiku kostnym, czasem do naciekania w narządach pozaszpikowych oraz do siewu komórek białaczkowych do krwi obwodowej.

Wyróżnia się następujące rodzaje białaczek:

Białaczki ostre (AL): ostra białaczka limfatyczna (ALL) i ostra białaczka szpikowa (AML).
Przewlekła białaczka szpikowa (CML).
Przewlekła białaczka limfatyczna (CLL).

Występowanie:

ALL/AML: 4 zachorowania na 100 000 osób/rok.
CLL: 3 – 6 zachorowań na 100 000 osób/rok.
CML: 1 zachorowanie na 100 000 osób/rok.