Przepuklina pępkowa powstaje w wyniku wrodzonego osłabienia powłok na skutek przetrwania ubytku w ścianie powłok brzucha w miejscy pępka. Większość przepuklin pępkowych ulega spontanicznemu zamknięciu. Dlatego nie powinno się podejmować leczenia operacyjnego przed ukończeniem przez pacjenta co najmniej 2 roku życia, chyba że wcześniej przepuklina stanie się nieodprowadzalna lub zadzierzgnięta. Operacja przepukliny pępkowej z niedroznością bez zgorzeli polega na chirurgicznym uwolnieniu uwięźniętej przepukliny, ocenie stanu jelita, zszyciu pierścienia przepuklinowego w celu odtworzenia prawidłowych warunków anatomicznych. Operację wykonuję się w znieczuleniu ogólnym. Pobyt w szpitalu trwa zazwyczaj około 1 do 3 dni. Przepuklina jest schorzeniem występującym przy nieprawidłowym przemieszczeniu się narządów, ich części lub tkanek poza jamę ciała, w której normalnie się znajdują. Rodzaje przepuklin Przepuklina brzuszna - występuje, gdy część jelita cienkiego przeciska się przez mięśnie ściany jamy brzusznej. Wyróżnia się 3 rodzaje przepuklin brzusznych: Przepuklina pachwinowa - objawia się wybrzuszenie w okolicy pachwinowej. Występuje głównie u mężczyzn. Przepuklina udowa - powstaje o obszarze przejścia (mała fizjologiczna przestrzeń) żył, tętnic, nerwów z jamy brzusznej w kierunku uda. Wyróżniamy dwa rodzaje przepuklin pachwinowych: przepuklina skośna oraz prosta. Przepuklina prosta powstaje w wyniku osłabienia powięzi poprzecznej w trójkącie Hasselbacha. Przepuklina skośna może być wrodzona i jest spowodowana zaburzeniem zarastania wyrostka pochwowego otrzewnej. Może być również nabyta w okresie późniejszego życia, gdy dochodzi do przemieszczenia worka przepuklinowego przez otwór  wewnętrzny kanału pachwinowego i do dalszego jego przesuwania wzdłuż kanału pachwinowego, razem z nasieniowodem, aż do dotarcia worka do osłonek powrózka. Worek przepuklinowy może następnie przemieszczać się dalej przez otwór zewnętrzny kanału pachwinowego w kierunku górnej części moszny. Przepuklina pępkowa - zazwyczaj pojawia się u noworodków w postaci uwypuklenia pępka lub okolicy pępka, ponieważ ściana jamy brzusznej nie jest u nich do końca rozwinięta. Przepuklina powinna się zamknąć do 2 roku życia. Jeżeli tak się nie stanie, oprację wykonuje się około 4 roku życia dziecka. Przepuklina operacyjna - powstaje w miejscu blizny pooperacyjnej. W tym miejscu, w wyniku przecięcia powłok brzusznych ściana jest słabsza i ma skłonności do rozchodzenia się. Objawy _ dotyczy przepukliny odprowadzalnej: miękkie uwypuklienie pojawiające się w okolicy pachwiny, pępka lub uda, może być bolesne przy podnoszeniu się lub pochylaniu. Wybrzuszenie jest większe w pozycji stojącej, podczas kaszlu lub kichania. _ dotyczy przepukliny uwięźniętej (przepukliny nieleczonej): ból, nudności i wymioty, wzdęcia, problemy z oddawaniem gazów, ogólne osłabienie organizmu. Przyczyny _ przepuklina może być wrodzona (np. przepuklina pępkowa) _ uwarunkowania genetyczne (występowanie w rodzinie) _ powistają tam, gdzie jama ściany brzusznej jest słabsza _ do przepukliny mogą doprowadzić stany wywołujące powiększone ciśnienie w jamie brzusznej. Główne przyczyny przepukliny _ dźwiganie ciężkich przedmiotów _ silne parcie w trakcie wypóżnienia _ otyłość _ przewlekłe choroby płuc Leczenie przepuklin Przepukliny zazwyczaj wymagają leczenia chirurgicznego. W przypadku dzieci wystarczająca jest herniotomia, czyli wycięcie worka przepuklinowego. W przypadku dorosłych herniotomię łączy się z dobudową osłabionej tylnej ściany kanału pachwinowego. Źródło: H. Sweetland, K. Conway, Chirurgia. Crash course. Wydawnictwo medyczne Urban & Partner, Wrocław 2006.